ZİNA YAPAN BİRİ YAPMAYAN BİRİYLE EVLENİRSE NE OLUR !!!
ZİNA YAPAN BİRİ YAPMAYAN BİRİYLE EVLENİRSE NE OLUR !!!
2. Hz. Aişe (r.a) dan rivayet edilmiştir ki: “Bir erkek bir kadınla zina etse onu nikahlayamaz, bu ayette haramdır. O işe başladığında zina etmiş olur” Ebu Hayyan tefsirinde: Ashab-ı kiramdan İbn-ü Mesud ve Bera b.Azib (r.anhüma) nin de görüşlerinin böyle olduğu bildirilmiştir.
Nur suresi üçüncü ayet-i kerimede “Zina yapan erkek, zina yapan kadınla ya da bir müşrik kadınla evlenir; zina yapan kadın da zina yapan bir erkekle ya da müşrik bir erkekle evlenir.” buyurulmuştur. Peki yanlışlıkla bu yola sapmış birisi sonradan tevbe-i nasuh ile tevbe ederse durum ne olur?
Ancak Fahrür Razi tefsirinde zikredildiği üzere, zina eden erkek ve zina eden kadının iffetli erkek ve iffetli kadın ile ve iffetli erkek ve iffetli kadının, zina eden erkek ve zina eden kadın ile evlenmesinin haram olması, Hz. Aişe (r.anha) ve İbnü Mes’ud gibi Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz. Ali’nin (radiyallahu anhum ecmain) de mezhepleridir, (4) deniliyor.
1. Bazıları ” bu ayette maksat, nikahın hükmünü açıklamak değil, zinanın kötülüğünü açıklamadır. Burada nikah çiftleşme manasındadır ve bu sebepten haramlık da zinanın haramlığıdır” demişlerse de anlamsızdır. Çünkü Kur’an da nikah, hep akit “nikahlanma” manasına geldiğinden çiftleşme manası verilmesi doğru değildir. Bir de bu manaca ayetin hiçbir fayda ifade etmemiş olacağı gösterilmiştir.
3. Hasen’in görüşüne göre bu haramlık, belirli zina eden erkek ve zina eden kadın haklarındadır. Had cezası dediğimiz sopa vurulmuş zina eden erkek, ancak zina etmiş bir kadınla evlenebilir, Hz.Ali (ra) böylesinin nikahını reddetti diye, rivayet edilmiştir.
Bu ayet ile ilgili açıklamaları Elmalı Merhumun Tefsirinden şöyle özetleyebiliriz. Önce farklı görüşleri verip, 7. maddede sonucu belirteceğiz:
(1) Fakat buna karşılık Hz. Peygamber (sav)’den bu konu sorulmuş “Evveli akılsızlık, ahiri nikahtır, haram, helali haramlaştırmaz.” (2) buyurduğu nakledilmiştir. Ebu Bekr-i Sıdık, İbnü Ömer, İbnü Abbas ve Cabir’den ve Tavus, Said b. Müseyyeb, Cabir b. Zeyd, Ata, Hasen’den ve dört İmam’dan naklonunan görüşte caiz oluşudur. (3)